14 april... Een dag zoals alle andere... Maar niet voor mij!
Na enkele dagen twijfelen of ik het alleen ging aankunnen om te vangen had ik toch mijn moed gevonden om mijn vangkooien te zetten...
Ochtend: niets... OHHHH (hehe, een dubbele ohh, want eigenlijk was ik superblij!). Ach, je weet dat het voor de gezondheid van de beestjes is... Maar de eerste vangsten? Hah, ik wil de eerlijke mensen spreken die daar alleen stonden met een klein hartje!
Lege vangkooi... 16u BANG! Shit! Er zit iets in de vangkooi!!! Adrenaline schiet door je lichaam! Ik gilde op mijn ma dat ze moest komen helpen!! Ik graaide mijn dwangkooi mee, deken en weg was ik!
Mams ging achter de vangkooi staan... Ik andere kant, schuif open - dwangkooi open en hop! Poes in dwangkooi...
HUH?? Was het ons nu gelukt? Wacht he!! Ik ga even in de dwangkooi kijken onder het dekentje!! Ja hoor, ik hoorde direct grollen, blazen, sissen! Daar zat ééntje in! Een grijze tijger(tje)...
Telefoontje naar dierenarts: "Hey hijg hijg hijg, tis ik, hijg hijg, kheb er één, hijg hijg, mag ik kommen? hijg hijg" De adrenaline zat blijkbaar nog in mijn lichaam :)
Toen ik 5 minuten later bij de dierenarts aankwam werd de dwangkooi op de tafel gezet. Het bleek een jongen te zijn... Maar wat voor een jongen!!! Hij schoot rechtstreeks naar mijn hart! Hij werd direct in slaap gedaan zodat ik de onderzoeken kon meemaken... Een paar tandjes nog, een oeroude rakker maar nog in prima staat! Pfieuw... Wat was ik op slag verliefd!!!
Iets later kreeg hij de naam "Robke", hij werd gecastreerd en kreeg een pipet tegen vlooien, teken en wormen.
Meter: Paola Dops
Care-mama: Tine Vanneste
Castermama: Eleonora Joris
Na enkele dagen twijfelen of ik het alleen ging aankunnen om te vangen had ik toch mijn moed gevonden om mijn vangkooien te zetten...
Ochtend: niets... OHHHH (hehe, een dubbele ohh, want eigenlijk was ik superblij!). Ach, je weet dat het voor de gezondheid van de beestjes is... Maar de eerste vangsten? Hah, ik wil de eerlijke mensen spreken die daar alleen stonden met een klein hartje!
Lege vangkooi... 16u BANG! Shit! Er zit iets in de vangkooi!!! Adrenaline schiet door je lichaam! Ik gilde op mijn ma dat ze moest komen helpen!! Ik graaide mijn dwangkooi mee, deken en weg was ik!
Mams ging achter de vangkooi staan... Ik andere kant, schuif open - dwangkooi open en hop! Poes in dwangkooi...
HUH?? Was het ons nu gelukt? Wacht he!! Ik ga even in de dwangkooi kijken onder het dekentje!! Ja hoor, ik hoorde direct grollen, blazen, sissen! Daar zat ééntje in! Een grijze tijger(tje)...
Telefoontje naar dierenarts: "Hey hijg hijg hijg, tis ik, hijg hijg, kheb er één, hijg hijg, mag ik kommen? hijg hijg" De adrenaline zat blijkbaar nog in mijn lichaam :)
Toen ik 5 minuten later bij de dierenarts aankwam werd de dwangkooi op de tafel gezet. Het bleek een jongen te zijn... Maar wat voor een jongen!!! Hij schoot rechtstreeks naar mijn hart! Hij werd direct in slaap gedaan zodat ik de onderzoeken kon meemaken... Een paar tandjes nog, een oeroude rakker maar nog in prima staat! Pfieuw... Wat was ik op slag verliefd!!!
Iets later kreeg hij de naam "Robke", hij werd gecastreerd en kreeg een pipet tegen vlooien, teken en wormen.
Meter: Paola Dops
Care-mama: Tine Vanneste
Castermama: Eleonora Joris